κεδρελάτη

Ancient Greek

Etymology

From κέδρος (kédros, “cedar”) +‎ ἐλάτη (elátē, “fir”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.dre.lá.tɛː/ → /ce.ðreˈla.ti/ → /ce.ðreˈla.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.dre.lá.tɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.dreˈla.te̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.ðreˈla.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.ðreˈla.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.ðreˈla.ti/

Noun

κεδρελᾰ́τη • (kedrelắtē) f (genitive κεδρελᾰ́της); first declension

1. Greek juniper (Juniperus excelsa)

Inflection

First declension of ἡ κεδρελᾰ́τη; τῆς κεδρελᾰ́της (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κεδρελᾰ́τη hē kedrelắtē	τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelắtā	αἱ κεδρελᾰ́ται hai kedrelắtai
Genitive	τῆς κεδρελᾰ́της tês kedrelắtēs	τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelắtain	τῶν κεδρελᾰτῶν tôn kedrelătôn
Dative	τῇ κεδρελᾰ́τῃ têi kedrelắtēi	τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelắtain	ταῖς κεδρελᾰ́ταις taîs kedrelắtais
Accusative	τὴν κεδρελᾰ́την tḕn kedrelắtēn	τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelắtā	τᾱ̀ς κεδρελᾰ́τᾱς tā̀s kedrelắtās
Vocative	κεδρελᾰ́τη kedrelắtē	κεδρελᾰ́τᾱ kedrelắtā	κεδρελᾰ́ται kedrelắtai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “κεδρελάτη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κεδρελάτη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette