ιδιωματισμός
Greek
[edit]Noun
[edit]ιδιωματισμός • (idiomatismós) m (plural ιδιωματισμοί)
- (linguistics) idiom
- (linguistics) locution
- (figuratively) style (of design, fashion, etc)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ιδιωματισμός (idiomatismós) | ιδιωματισμοί (idiomatismoí) |
| genitive | ιδιωματισμού (idiomatismoú) | ιδιωματισμών (idiomatismón) |
| accusative | ιδιωματισμό (idiomatismó) | ιδιωματισμούς (idiomatismoús) |
| vocative | ιδιωματισμέ (idiomatismé) | ιδιωματισμοί (idiomatismoí) |
Synonyms
[edit]- ιδίωμα (idíoma)
Related terms
[edit]- ιδιωματικός (idiomatikós, “idiomatic”)