επιθεωρητής
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from επιθεωρώ (epitheoró) + -τής (-tís), with semantic loan from French inspecteur.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]επιθεωρητής • (epitheoritís) m (feminine επιθεωρήτρια)
- inspector (a person employed to inspect something)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | επιθεωρητής (epitheoritís) | επιθεωρητές (epitheorités) |
| genitive | επιθεωρητή (epitheorití) | επιθεωρητών (epitheoritón) |
| accusative | επιθεωρητή (epitheorití) | επιθεωρητές (epitheorités) |
| vocative | επιθεωρητή (epitheorití) | επιθεωρητές (epitheorités) |
- The vocative singular επιθεωρητά is used in the phrase "Κύριε Επιθεωρητά".
Related terms
[edit]- επιθεώρηση f (epitheórisi)
- επιθεωρώ (epitheoró)
References
[edit]- ^ επιθεωρητής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language