επαναστάτης

Greek

Noun

επαναστάτης • (epanastátis) m (plural επαναστάτες, feminine επαναστάτρια)

1. insurgent; rebel; revolutionary

Declension

Declension of επαναστάτης

	singular	plural
nominative	επαναστάτης (epanastátis)	επαναστάτες (epanastátes)
genitive	επαναστάτη (epanastáti)	επαναστατών (epanastatón)
accusative	επαναστάτη (epanastáti)	επαναστάτες (epanastátes)
vocative	επαναστάτη (epanastáti)	επαναστάτες (epanastátes)

Related terms

• αντεπαναστάτης m (antepanastátis, “counter-revolutionary”)

• and see: επανάσταση f (epanástasi, “revolution”)

Descendants

→ Aromanian: epanastat