εξαιρέσεις

Greek

Etymology

• IPA^(key): /e.skeˈɾe.sis/
• Hyphenation: ε‧ξαι‧ρέ‧σεις

Noun

εξαιρέσεις • (exairéseis) f

1. nominative/accusative/vocative plural of εξαίρεση (exaíresi)

Verb

εξαιρέσεις • (exairéseis)

1. second-person singular dependent active of εξαιρώ (exairó)