εισακούω

See also: εἰσακούω

Greek

Etymology

From Ancient Greek εἰσᾰκούω. Morphologically, from εισ- (“in”) +‎ ακούω (“listen”).

Pronunciation

• IPA^(key): /isaˈkuo/
• Hyphenation: ει‧σα‧κού‧ω
• Old Hyphenation: εισ‧α‧κού‧ω

Verb

εισακούω • (eisakoúo) (past εισάκουσα, passive εισακούομαι)

1. to hearken

Conjugation

εισακούω   εισακούομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εισακούω	εισακούσω	εισακούομαι	εισακουστώ, εισακουσθώ1
2 sg	εισακούεις	εισακούσεις	εισακούεσαι	εισακουστείς, εισακουσθείς
3 sg	εισακούει	εισακούσει	εισακούεται	εισακουστεί, εισακουσθεί
1 pl	εισακούουμε, [‑ομε]	εισακούσουμε, [‑ομε]	εισακουόμαστε	εισακουστούμε, εισακουσθούμε
2 pl	εισακούετε	εισακούσετε	εισακούεστε, εισακουόσαστε	εισακουστείτε, εισακουσθείτε
3 pl	εισακούουν(ε)	εισακούσουν(ε)	εισακούονται	εισακουστούν(ε), εισακουσθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εισάκουα	εισάκουσα	εισακουόμουν(α)	εισακούστηκα, εισακούσθηκα1
2 sg	εισάκουες	εισάκουσες	εισακουόσουν(α)	εισακούστηκες, εισακούσθηκες
3 sg	εισάκουε	εισάκουσε	εισακουόταν(ε)	εισακούστηκε, εισακούσθηκε
1 pl	εισακούαμε	εισακούσαμε	εισακουόμασταν, (‑όμαστε)	εισακουστήκαμε, εισακουσθήκαμε
2 pl	εισακούατε	εισακούσατε	εισακουόσασταν, (‑όσαστε)	εισακουστήκατε, εισακουσθήκατε
3 pl	εισάκουαν, εισακούαν(ε)	εισάκουσαν, εισακούσαν(ε)	εισακούονταν, (εισακουόντουσαν)	εισακούστηκαν, εισακουστήκαν(ε), εισακούσθηκαν, εισακουσθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εισακούω ➤	θα εισακούσω ➤	θα εισακούομαι ➤	θα εισακουστώ / εισακουσθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εισακούεις, …	θα εισακούσεις, …	θα εισακούεσαι, …	θα εισακουστείς / εισακουσθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εισακούσει		έχω, έχεις, … εισακουστεί / εισακουσθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εισακούσει		είχα, είχες, … εισακουστεί / εισακουσθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εισακούσει		θα έχω, θα έχεις, … εισακουστεί / εισακουσθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	εισάκουε	εισάκουσε	—	εισακούσου
2 pl	εισακούετε	εισακούστε	εισακούεστε	εισακουστείτε, εισακουσθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εισακούοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας εισακούσει ➤		—
Nonfinite form➤	εισακούσει		εισακουστεί, εισακουσθεί1
Notes     Appendix:Greek verbs	1. The forms with σθ- are learned and less common.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: ακούω (akoúo, “strike”)