δολοφρονέων

Ancient Greek

Etymology

δόλος (dólos, “trick, wile”) +‎ φρονέω (phronéō, “to intend”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /do.lo.pʰro.né.ɔːn/ → /ðo.lo.ɸroˈne.on/ → /ðo.lo.froˈne.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /do.lo.pʰro.né.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /do.lo.pʰroˈne.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðo.lo.ɸroˈne.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðo.lo.froˈne.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðo.lo.froˈne.on/

Adjective

δολοφρονέων • (dolophronéōn) m (feminine δολοφρονέουσᾰ, neuter δολοφρονέον); first/third declension

1. planning tricks

Declension

First and third declension of δολοφρονέων; δολοφρονέουσᾰ; δολοφρονέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δολοφρονέων dolophronéōn	δολοφρονέουσᾰ dolophronéousa	δολοφρονέον dolophronéon		δολοφρονέοντε dolophronéonte	δολοφρονεούσᾱ dolophroneoúsā	δολοφρονέοντε dolophronéonte		δολοφρονέοντες dolophronéontes	δολοφρονέουσαι dolophronéousai	δολοφρονέοντᾰ dolophronéonta
Genitive		δολοφρονέοντος dolophronéontos	δολοφρονεούσης dolophroneoúsēs	δολοφρονέοντος dolophronéontos		δολοφρονεόντοιν dolophroneóntoin	δολοφρονεούσαιν dolophroneoúsain	δολοφρονεόντοιν dolophroneóntoin		δολοφρονεόντων dolophroneóntōn	δολοφρονεουσῶν dolophroneousôn	δολοφρονεόντων dolophroneóntōn
Dative		δολοφρονέοντῐ dolophronéonti	δολοφρονεούσῃ dolophroneoúsēi	δολοφρονέοντῐ dolophronéonti		δολοφρονεόντοιν dolophroneóntoin	δολοφρονεούσαιν dolophroneoúsain	δολοφρονεόντοιν dolophroneóntoin		δολοφρονέουσῐ / δολοφρονέουσῐν dolophronéousi(n)	δολοφρονεούσαις dolophroneoúsais	δολοφρονέουσῐ / δολοφρονέουσῐν dolophronéousi(n)
Accusative		δολοφρονέοντᾰ dolophronéonta	δολοφρονέουσᾰν dolophronéousan	δολοφρονέον dolophronéon		δολοφρονέοντε dolophronéonte	δολοφρονεούσᾱ dolophroneoúsā	δολοφρονέοντε dolophronéonte		δολοφρονέοντᾰς dolophronéontas	δολοφρονεούσᾱς dolophroneoúsās	δολοφρονέοντᾰ dolophronéonta
Vocative		δολοφρονέων dolophronéōn	δολοφρονέουσᾰ dolophronéousa	δολοφρονέον dolophronéon		δολοφρονέοντε dolophronéonte	δολοφρονεούσᾱ dolophroneoúsā	δολοφρονέοντε dolophronéonte		δολοφρονέοντες dolophronéontes	δολοφρονέουσαι dolophronéousai	δολοφρονέοντᾰ dolophronéonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δολοφρονεόντως dolophroneóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “δολοφρονέων”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δολοφρονέων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δολοφρονέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δολοφρονέων in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “δολοφρονέων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press