διοχετεύω

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.o.xeˈte.vo/
• Hyphenation: δι‧ο‧χε‧τεύ‧ω

Verb

διοχετεύω • (diochetévo) (past διοχέτευσα, passive διοχετεύομαι, p‑past διοχετεύτηκα/διοχετεύθκα, ppp διοχετευμένος)

1. to channel, pipe, conduct, convey, direct the flow

Conjugation

διοχετεύω   διοχετεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	διοχετεύω	διοχετεύσω	διοχετεύομαι	διοχετευτώ, διοχετευθώ
2 sg	διοχετεύεις	διοχετεύσεις	διοχετεύεσαι	διοχετευτείς, διοχετευθείς
3 sg	διοχετεύει	διοχετεύσει	διοχετεύεται	διοχετευτεί, διοχετευθεί
1 pl	διοχετεύουμε, [‑ομε]	διοχετεύσουμε, [‑ομε]	διοχετευόμαστε	διοχετευτούμε, διοχετευθούμε
2 pl	διοχετεύετε	διοχετεύσετε	διοχετεύεστε, διοχετευόσαστε	διοχετευτείτε, διοχετευθείτε
3 pl	διοχετεύουν(ε)	διοχετεύσουν(ε)	διοχετεύονται	διοχετευτούν(ε), διοχετευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	διοχέτευα	διοχέτευσα	διοχετευόμουν(α)	διοχετεύτηκα, διοχετεύθηκα
2 sg	διοχέτευες	διοχέτευσες	διοχετευόσουν(α)	διοχετεύτηκες, διοχετεύθηκες
3 sg	διοχέτευε	διοχέτευσε	διοχετευόταν(ε)	διοχετεύτηκε, διοχετεύθηκε
1 pl	διοχετεύαμε	διοχετεύσαμε	διοχετευόμασταν, (‑όμαστε)	διοχετευτήκαμε, διοχετευθήκαμε
2 pl	διοχετεύατε	διοχετεύσατε	διοχετευόσασταν, (‑όσαστε)	διοχετευτήκατε, διοχετευθήκατε
3 pl	διοχέτευαν, διοχετεύαν(ε)	διοχέτευσαν, διοχετεύσαν(ε)	διοχετεύονταν, (διοχετευόντουσαν)	διοχετεύτηκαν, διοχετευτήκαν(ε), διοχετεύθηκαν, διοχετευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα διοχετεύω ➤	θα διοχετεύσω ➤	θα διοχετεύομαι ➤	θα διοχετευτώ / διοχετευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διοχετεύεις, …	θα διοχετεύσεις, …	θα διοχετεύεσαι, …	θα διοχετευτείς / διοχετευθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διοχετεύσει   έχω, έχεις, … διοχετευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … διοχετευτεί / διοχετευθεί   είμαι, είσαι, … διοχετευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διοχετεύσει   είχα, είχες, … διοχετευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … διοχετευτεί / διοχετευθεί   ήμουν, ήσουν, … διοχετευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διοχετεύσει   θα έχω, θα έχεις, … διοχετευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … διοχετευτεί / διοχετευθεί   θα είμαι, θα είσαι, … διοχετευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	διοχέτευε	διοχέτευσε	—	διοχετεύσου
2 pl	διοχετεύετε	διοχετεύστε	διοχετεύεστε	διοχετευτείτε, διοχετευθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	διοχετεύοντας ➤		διοχετευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας διοχετεύσει ➤		διοχετευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	διοχετεύσει		διοχετευτεί, διοχετευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.