διευθυντής

Greek

Etymology

From διευθύνω (diefthýno).

Noun

διευθυντής • (diefthyntís) m (plural διευθυντές, feminine διευθύντρια)

1. manager, director
2. principal, headmaster, governor
3. conductor

Declension

Declension of διευθυντής

	singular	plural
nominative	διευθυντής (diefthyntís)	διευθυντές (diefthyntés)
genitive	διευθυντή (diefthyntí)	διευθυντών (diefthyntón)
accusative	διευθυντή (diefthyntí)	διευθυντές (diefthyntés)
vocative	διευθυντή (diefthyntí)	διευθυντές (diefthyntés)

• There are literary singular forms: gen.:διευθυντού and voc.:διευθυντά
  * and uncommon plural colloquialisms: διευθυντάδες and gen.:διευθυντάδων

Synonyms

• μάνατζερ m or f (mánatzer)

Related terms

• see: διευθύνω (diefthýno, “to manage, to organise”)