διανεμητής
Greek
[edit]Noun
[edit]διανεμητής • (dianemitís) m (plural διανεμητές, feminine διανεμήτρια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | διανεμητής (dianemitís) | διανεμητές (dianemités) |
| genitive | διανεμητή (dianemití) | διανεμητών (dianemitón) |
| accusative | διανεμητή (dianemití) | διανεμητές (dianemités) |
| vocative | διανεμητή (dianemití) | διανεμητές (dianemités) |
Synonyms
[edit]- (dispatcher): επιλογέας m (epilogéas)