διαιτώμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.ai̯.tɔ̌ː.me.nos/ → /ði.ɛˈto.me.nos/ → /ði.eˈto.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ai̯.tɔ̌ː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.ɛˈto.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.ɛˈto.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.eˈto.me.nos/

Participle

δῐαιτώμενος • (dĭaitṓmenos) m (feminine δῐαιτωμένη, neuter δῐαιτώμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of διαιτάω (diaitáō)

Declension

First and second declension of δῐαιτώμενος; δῐαιτωμένη; δῐαιτώμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐαιτώμενος dĭaitṓmenos	δῐαιτωμένη dĭaitōménē	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon		δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō		δῐαιτώμενοι dĭaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι dĭaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Genitive		δῐαιτωμένου dĭaitōménou	δῐαιτωμένης dĭaitōménēs	δῐαιτωμένου dĭaitōménou		δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμέναιν dĭaitōménain	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin		δῐαιτωμένων dĭaitōménōn	δῐαιτωμένων dĭaitōménōn	δῐαιτωμένων dĭaitōménōn
Dative		δῐαιτωμένῳ dĭaitōménōi	δῐαιτωμένῃ dĭaitōménēi	δῐαιτωμένῳ dĭaitōménōi		δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin	δῐαιτωμέναιν dĭaitōménain	δῐαιτωμένοιν dĭaitōménoin		δῐαιτωμένοις dĭaitōménois	δῐαιτωμέναις dĭaitōménais	δῐαιτωμένοις dĭaitōménois
Accusative		δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon	δῐαιτωμένην dĭaitōménēn	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon		δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō		δῐαιτωμένους dĭaitōménous	δῐαιτωμένᾱς dĭaitōménās	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Vocative		δῐαιτώμενε dĭaitṓmene	δῐαιτωμένη dĭaitōménē	δῐαιτώμενον dĭaitṓmenon		δῐαιτωμένω dĭaitōménō	δῐαιτωμένᾱ dĭaitōménā	δῐαιτωμένω dĭaitōménō		δῐαιτώμενοι dĭaitṓmenoi	δῐαιτώμεναι dĭaitṓmenai	δῐαιτώμενᾰ dĭaitṓmenă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐαιτωμένως dĭaitōménōs				δῐαιτωμενώτερος dĭaitōmenṓteros				δῐαιτωμενώτᾰτος dĭaitōmenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.