δεδεγμένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /de.deŋ.mé.nos/ → /ðe.ðeɣˈme.nos/ → /ðe.ðeɣˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.deŋ.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de.deɡˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðe.ðeɣˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðe.ðeɣˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðe.ðeɣˈme.nos/

Participle

δεδεγμένος • (dedegménos) m (feminine δεδειγμένη, neuter δεδειγμένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of δέχομαι (dékhomai)
2. Ionic form of δεδειγμένος (dedeigménos): perfect mediopassive participle of δείκνυμι (deíknumi)

Declension

First and second declension of δεδεγμένος; δεδεγμένη; δεδεγμένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεδεγμένος dedegménos	δεδεγμένη dedegménē	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένοι dedegménoi	δεδεγμέναι dedegménai	δεδεγμένᾰ dedegména
Genitive		δεδεγμένου dedegménou	δεδεγμένης dedegménēs	δεδεγμένου dedegménou		δεδεγμένοιν dedegménoin	δεδεγμέναιν dedegménain	δεδεγμένοιν dedegménoin		δεδεγμένων dedegménōn	δεδεγμένων dedegménōn	δεδεγμένων dedegménōn
Dative		δεδεγμένῳ dedegménōi	δεδεγμένῃ dedegménēi	δεδεγμένῳ dedegménōi		δεδεγμένοιν dedegménoin	δεδεγμέναιν dedegménain	δεδεγμένοιν dedegménoin		δεδεγμένοις dedegménois	δεδεγμέναις dedegménais	δεδεγμένοις dedegménois
Accusative		δεδεγμένον dedegménon	δεδεγμένην dedegménēn	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένους dedegménous	δεδεγμένᾱς dedegménās	δεδεγμένᾰ dedegména
Vocative		δεδεγμένε dedegméne	δεδεγμένη dedegménē	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένοι dedegménoi	δεδεγμέναι dedegménai	δεδεγμένᾰ dedegména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεδεγμένως dedegménōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of δεδεγμένος; δεδεγμένη; δεδεγμένον (Ionic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεδεγμένος dedegménos	δεδεγμένη dedegménē	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένοι dedegménoi	δεδεγμέναι dedegménai	δεδεγμένᾰ dedegména
Genitive		δεδεγμένου dedegménou	δεδεγμένης dedegménēs	δεδεγμένου dedegménou		δεδεγμένοιν dedegménoin	δεδεγμέναιν dedegménain	δεδεγμένοιν dedegménoin		δεδεγμένων dedegménōn	δεδεγμενέων / δεδεγμενῶν dedegmenéōn / dedegmenôn	δεδεγμένων dedegménōn
Dative		δεδεγμένῳ dedegménōi	δεδεγμένῃ dedegménēi	δεδεγμένῳ dedegménōi		δεδεγμένοιν dedegménoin	δεδεγμέναιν dedegménain	δεδεγμένοιν dedegménoin		δεδεγμένοισῐ / δεδεγμένοισῐν / δεδεγμένοις dedegménoisi(n) / dedegménois	δεδεγμένῃσῐ / δεδεγμένῃσῐν dedegménēisi(n)	δεδεγμένοισῐ / δεδεγμένοισῐν / δεδεγμένοις dedegménoisi(n) / dedegménois
Accusative		δεδεγμένον dedegménon	δεδεγμένην dedegménēn	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένους dedegménous	δεδεγμένᾱς dedegménās	δεδεγμένᾰ dedegména
Vocative		δεδεγμένε dedegméne	δεδεγμένη dedegménē	δεδεγμένον dedegménon		δεδεγμένω dedegménō	δεδεγμένᾱ dedegménā	δεδεγμένω dedegménō		δεδεγμένοι dedegménoi	δεδεγμέναι dedegménai	δεδεγμένᾰ dedegména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεδεγμένως dedegménōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.