δέρκομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *dérkomai, from Proto-Indo-European *derḱ-. Cognate with Sanskrit दृश् (dṛś, “see”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dér.ko.mai̯/ → /ˈðer.ko.mɛ/ → /ˈðer.ko.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dér.ko.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈder.ko.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðer.ko.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðer.ko.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðer.ko.me/

Verb

δέρκομαι • (dérkomai)

1. to see, see clearly
2. to watch
3. to live
4. to flash, gleam

Inflection

   Present: δέρκομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δέρκομαι	δέρκῃ, δέρκει	δέρκεται	δέρκεσθον	δέρκεσθον	δερκόμεθᾰ	δέρκεσθε	δέρκονται
	subjunctive	δέρκωμαι	δέρκῃ	δέρκηται	δέρκησθον	δέρκησθον	δερκώμεθᾰ	δέρκησθε	δέρκωνται
	optative	δερκοίμην	δέρκοιο	δέρκοιτο	δέρκοισθον	δερκοίσθην	δερκοίμεθᾰ	δέρκοισθε	δέρκοιντο
	imperative		δέρκου	δερκέσθω	δέρκεσθον	δερκέσθων		δέρκεσθε	δερκέσθων
						middle/passive
infinitive						δέρκεσθαι
participle	m					δερκόμενος
	f					δερκομένη
	n					δερκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδερκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐδερκόμην	ἐδέρκου	ἐδέρκετο	ἐδέρκεσθον	ἐδερκέσθην	ἐδερκόμεθᾰ	ἐδέρκεσθε	ἐδέρκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δερκεσκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δερκεσκόμην	δερκέσκου	δερκέσκετο	δερκέσκεσθον	δερκεσκέσθην	δερκεσκόμε(σ)θᾰ	δερκέσκεσθε	δερκέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δέρξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δέρξομαι	δέρξῃ, δέρξει	δέρξεται	δέρξεσθον	δέρξεσθον	δερξόμεθᾰ	δέρξεσθε	δέρξονται
	optative	δερξοίμην	δέρξοιο	δέρξοιτο	δέρξοισθον	δερξοίσθην	δερξοίμεθᾰ	δέρξοισθε	δέρξοιντο
					middle
infinitive					δέρξεσθαι
participle	m				δερξόμενος
	f				δερξομένη
	n				δερξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔδερξᾰ, ἐδερξᾰ́μην, ἐδέρχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδερξᾰ	ἔδερξᾰς	ἔδερξε(ν)	ἐδέρξᾰτον	ἐδερξᾰ́την	ἐδέρξᾰμεν	ἐδέρξᾰτε	ἔδερξᾰν
	subjunctive	δέρξω	δέρξῃς	δέρξῃ	δέρξητον	δέρξητον	δέρξωμεν	δέρξητε	δέρξωσῐ(ν)
	optative	δέρξαιμῐ	δέρξειᾰς, δέρξαις	δέρξειε(ν), δέρξαι	δέρξαιτον	δερξαίτην	δέρξαιμεν	δέρξαιτε	δέρξειᾰν, δέρξαιεν
	imperative		δέρξον	δερξᾰ́τω	δέρξᾰτον	δερξᾰ́των		δέρξᾰτε	δερξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδερξᾰ́μην	ἐδέρξω	ἐδέρξᾰτο	ἐδέρξᾰσθον	ἐδερξᾰ́σθην	ἐδερξᾰ́μεθᾰ	ἐδέρξᾰσθε	ἐδέρξᾰντο
	subjunctive	δέρξωμαι	δέρξῃ	δέρξηται	δέρξησθον	δέρξησθον	δερξώμεθᾰ	δέρξησθε	δέρξωνται
	optative	δερξαίμην	δέρξαιο	δέρξαιτο	δέρξαισθον	δερξαίσθην	δερξαίμεθᾰ	δέρξαισθε	δέρξαιντο
	imperative		δέρξαι	δερξᾰ́σθω	δέρξᾰσθον	δερξᾰ́σθων		δέρξᾰσθε	δερξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδέρχθην	ἐδέρχθης	ἐδέρχθη	ἐδέρχθητον	ἐδερχθήτην	ἐδέρχθημεν	ἐδέρχθητε	ἐδέρχθησᾰν
	subjunctive	δερχθῶ	δερχθῇς	δερχθῇ	δερχθῆτον	δερχθῆτον	δερχθῶμεν	δερχθῆτε	δερχθῶσῐ(ν)
	optative	δερχθείην	δερχθείης	δερχθείη	δερχθεῖτον, δερχθείητον	δερχθείτην, δερχθειήτην	δερχθεῖμεν, δερχθείημεν	δερχθεῖτε, δερχθείητε	δερχθεῖεν, δερχθείησᾰν
	imperative		δέρχθητῐ	δερχθήτω	δέρχθητον	δερχθήτων		δέρχθητε	δερχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δέρξαι			δέρξᾰσθαι		δερχθῆναι
participle	m	δέρξᾱς			δερξᾰ́μενος		δερχθείς
	f	δέρξᾱσᾰ			δερξᾰμένη		δερχθεῖσᾰ
	n	δέρξᾰν			δερξᾰ́μενον		δερχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔδρᾰκον, ἐδρᾰκόμην, ἐδρᾰ́κην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδρᾰκον	ἔδρᾰκες	ἔδρᾰκε(ν)	ἐδρᾰ́κετον	ἐδρᾰκέτην	ἐδρᾰ́κομεν	ἐδρᾰ́κετε	ἔδρᾰκον
	subjunctive	δρᾰ́κω	δρᾰ́κῃς	δρᾰ́κῃ	δρᾰ́κητον	δρᾰ́κητον	δρᾰ́κωμεν	δρᾰ́κητε	δρᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	δρᾰ́κοιμῐ	δρᾰ́κοις	δρᾰ́κοι	δρᾰ́κοιτον	δρᾰκοίτην	δρᾰ́κοιμεν	δρᾰ́κοιτε	δρᾰ́κοιεν
	imperative		δρᾰ́κε	δρᾰκέτω	δρᾰ́κετον	δρᾰκέτων		δρᾰ́κετε	δρᾰκόντων
middle	indicative	ἐδρᾰκόμην	ἐδρᾰ́κου	ἐδρᾰ́κετο	ἐδρᾰ́κεσθον	ἐδρᾰκέσθην	ἐδρᾰκόμεθᾰ	ἐδρᾰ́κεσθε	ἐδρᾰ́κοντο
	subjunctive	δρᾰ́κωμαι	δρᾰ́κῃ	δρᾰ́κηται	δρᾰ́κησθον	δρᾰ́κησθον	δρᾰκώμεθᾰ	δρᾰ́κησθε	δρᾰ́κωνται
	optative	δρᾰκοίμην	δρᾰ́κοιο	δρᾰ́κοιτο	δρᾰ́κοισθον	δρᾰκοίσθην	δρᾰκοίμεθᾰ	δρᾰ́κοισθε	δρᾰ́κοιντο
	imperative		δρᾰκοῦ	δρᾰκέσθω	δρᾰ́κεσθον	δρᾰκέσθων		δρᾰ́κεσθε	δρᾰκέσθων
passive	indicative	ἐδρᾰ́κην	ἐδρᾰ́κης	ἐδρᾰ́κη	ἐδρᾰ́κητον	ἐδρᾰκήτην	ἐδρᾰ́κημεν	ἐδρᾰ́κητε	ἐδρᾰ́κησᾰν
	subjunctive	δρᾰκῶ	δρᾰκῇς	δρᾰκῇ	δρᾰκῆτον	δρᾰκῆτον	δρᾰκῶμεν	δρᾰκῆτε	δρᾰκῶσῐ(ν)
	optative	δρᾰκείην	δρᾰκείης	δρᾰκείη	δρᾰκεῖτον, δρᾰκείητον	δρᾰκείτην, δρᾰκειήτην	δρᾰκεῖμεν, δρᾰκείημεν	δρᾰκεῖτε, δρᾰκείητε	δρᾰκεῖεν, δρᾰκείησᾰν
	imperative		δρᾰ́κηθῐ	δρᾰκήτω	δρᾰ́κητον	δρᾰκήτων		δρᾰ́κητε	δρᾰκέντων
		active			middle		passive
infinitive		δρᾰκεῖν			δρᾰκέσθαι		δρᾰκῆναι
participle	m	δρᾰκών			δρᾰκόμενος		δρᾰκείς
	f	δρᾰκοῦσᾰ			δρᾰκομένη		δρᾰκεῖσᾰ
	n	δρᾰκόν			δρᾰκόμενον		δρᾰκέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δέδορκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέδορκᾰ	δέδορκᾰς	δέδορκε(ν)	δεδόρκᾰτον	δεδόρκᾰτον	δεδόρκᾰμεν	δεδόρκᾰτε	δεδόρκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδόρκω	δεδόρκῃς	δεδόρκῃ	δεδόρκητον	δεδόρκητον	δεδόρκωμεν	δεδόρκητε	δεδόρκωσῐ(ν)
	optative	δεδόρκοιμῐ, δεδορκοίην	δεδόρκοις, δεδορκοίης	δεδόρκοι, δεδορκοίη	δεδόρκοιτον	δεδορκοίτην	δεδόρκοιμεν	δεδόρκοιτε	δεδόρκοιεν
	imperative		δέδορκε	δεδορκέτω	δεδόρκετον	δεδορκέτων		δεδόρκετε	δεδορκόντων
		active
infinitive		δεδορκέναι
participle	m	δεδορκώς
	f	δεδορκυῖᾰ
	n	δεδορκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• δέργμα (dérgma, “look, glance”)

References

• “δέρκομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δέρκομαι”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δέρκομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δέρκομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δέρκομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δέρκομαι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)