γιγνομένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nuːs/ → /ʝi.ɣnoˈme.nus/ → /ʝi.ɣnoˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nus/

Participle

γιγνομένους • (gignoménous)

1. masculine accusative plural of γιγνόμενος (gignómenos)