γιγνομένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛːn/ → /ʝi.ɣnoˈme.nin/ → /ʝi.ɣnoˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nin/

Participle

γιγνομένην • (gignoménēn)

1. feminine accusative singular of γιγνόμενος (gignómenos)