γιγνομέναιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nai̯n/ → /ʝi.ɣnoˈme.nɛn/ → /ʝi.ɣnoˈme.nen/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡi.ɡno.mé.nai̯n/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡi.ɡnoˈme.nɛn/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nɛn/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nen/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝi.ɣnoˈme.nen/

Participle

γιγνομέναιν • (gignoménain)

1. feminine genitive/dative dual of γιγνόμενος (gignómenos)