γενίτσαρος

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish یڭیچری (yeñiçeri), from یڭی (yeñi, “new”) + چری (çeri, “soldier”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝeˈni.t͡sa.ɾos/

Noun

γενίτσαρος • (genítsaros) m (plural γενίτσαροι)

1. janissary

Declension

Declension of γενίτσαρος

	singular	plural
nominative	γενίτσαρος (genítsaros)	γενίτσαροι (genítsaroi)
genitive	γενιτσάρου (genitsárou)	γενιτσάρων (genitsáron)
accusative	γενίτσαρο (genítsaro)	γενιτσάρους (genitsárous)
vocative	γενίτσαρε (genítsare)	γενίτσαροι (genítsaroi)

Further reading

• γενίτσαρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el