γαίων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡǎi̯.ɔːn/ → /ˈʝɛ.on/ → /ˈʝe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡǎi̯.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡɛ.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈʝɛ.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈʝe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈʝe.on/

Participle

γαίων • (gaíōn) m (feminine γαίουσᾰ, neuter γαῖον); first/third declension

1. present active participle of γαίω (gaíō)

Declension

First and third declension of γαίων; γαίουσᾰ; γαῖον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γαίων gaíōn	γαίουσᾰ gaíousa	γαῖον gaîon		γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte		γαίοντες gaíontes	γαίουσαι gaíousai	γαίοντᾰ gaíonta
Genitive		γαίοντος gaíontos	γαιούσης gaioúsēs	γαίοντος gaíontos		γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαιούσαιν / γαιούσαιῐν / γαιούσῃῐν gaioúsai(i)n / gaioúsēiin	γαιόντοιῐν gaióntoiin		γαιόντων gaióntōn	γαιουσᾱ́ων / γαιουσέ͜ων / γαιουσῶν gaiousā́ōn / gaiousé͜ōn / gaiousôn	γαιόντων gaióntōn
Dative		γαίοντῐ gaíonti	γαιούσῃ gaioúsēi	γαίοντῐ gaíonti		γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαιούσαιν / γαιούσαιῐν / γαιούσῃῐν gaioúsai(i)n / gaioúsēiin	γαιόντοιῐν gaióntoiin		γαίουσῐ / γαίουσῐν / γαιόντεσσῐ / γαιόντεσσῐν / γαιόντεσῐ / γαιόντεσῐν gaíousi(n) / gaióntessi(n) / gaióntesi(n)	γαιούσῃσῐ / γαιούσῃσῐν / γαιούσῃς / γαιούσαις gaioúsēisi(n) / gaioúsēis / gaioúsais	γαίουσῐ / γαίουσῐν / γαιόντεσσῐ / γαιόντεσσῐν / γαιόντεσῐ / γαιόντεσῐν gaíousi(n) / gaióntessi(n) / gaióntesi(n)
Accusative		γαίοντᾰ gaíonta	γαίουσᾰν gaíousan	γαῖον gaîon		γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte		γαίοντᾰς gaíontas	γαιούσᾱς gaioúsās	γαίοντᾰ gaíonta
Vocative		γαίων gaíōn	γαίουσᾰ gaíousa	γαῖον gaîon		γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte		γαίοντες gaíontes	γαίουσαι gaíousai	γαίοντᾰ gaíonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γαιόντως gaióntōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.