γαίων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡǎi̯.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈɡɛ.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈʝɛ.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈʝe.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈʝe.on/

Participle

γαίων • (gaíōn) m (feminine γαίουσᾰ, neuter γαῖον); first/third declension

present active participle of γαίω (gaíō)

Declension

First and third declension of γαίων; γαίουσᾰ; γαῖον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γαίων gaíōn	γαίουσᾰ gaíousa	γαῖον gaîon	γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte	γαίοντες gaíontes	γαίουσαι gaíousai	γαίοντᾰ gaíonta
Genitive	γαίοντος gaíontos	γαιούσης gaioúsēs	γαίοντος gaíontos	γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαιούσαιν / γαιούσαιῐν / γαιούσῃῐν gaioúsai(i)n / gaioúsēiin	γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαιόντων gaióntōn	γαιουσᾱ́ων / γαιουσέ͜ων / γαιουσῶν gaiousā́ōn / gaiousé͜ōn / gaiousôn	γαιόντων gaióntōn
Dative	γαίοντῐ gaíonti	γαιούσῃ gaioúsēi	γαίοντῐ gaíonti	γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαιούσαιν / γαιούσαιῐν / γαιούσῃῐν gaioúsai(i)n / gaioúsēiin	γαιόντοιῐν gaióntoiin	γαίουσῐ / γαίουσῐν / γαιόντεσσῐ / γαιόντεσσῐν / γαιόντεσῐ / γαιόντεσῐν gaíousi(n) / gaióntessi(n) / gaióntesi(n)	γαιούσῃσῐ / γαιούσῃσῐν / γαιούσῃς / γαιούσαις gaioúsēisi(n) / gaioúsēis / gaioúsais	γαίουσῐ / γαίουσῐν / γαιόντεσσῐ / γαιόντεσσῐν / γαιόντεσῐ / γαιόντεσῐν gaíousi(n) / gaióntessi(n) / gaióntesi(n)
Accusative	γαίοντᾰ gaíonta	γαίουσᾰν gaíousan	γαῖον gaîon	γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte	γαίοντᾰς gaíontas	γαιούσᾱς gaioúsās	γαίοντᾰ gaíonta
Vocative	γαίων gaíōn	γαίουσᾰ gaíousa	γαῖον gaîon	γαίοντε gaíonte	γαιούσᾱ gaioúsā	γαίοντε gaíonte	γαίοντες gaíontes	γαίουσαι gaíousai	γαίοντᾰ gaíonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γαιόντως gaióntōs			—			—
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.