βραδύνω

Ancient Greek

Etymology

From βρᾰδῠ́ς (bradús, “slow”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bra.dý.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /braˈdy.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βraˈðy.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vraˈðy.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vraˈði.no/

Verb

βρᾰδῠ́νω • (bradúnō)

to make slow, delay
(intransitive) to loiter, delay

Inflection

Present: βρᾰδῠ́νω, βρᾰδῠ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρᾰδῠ́νω	βρᾰδῠ́νεις	βρᾰδῠ́νει	βρᾰδῠ́νετον	βρᾰδῠ́νετον	βρᾰδῠ́νομεν	βρᾰδῠ́νετε	βρᾰδῠ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	βρᾰδῠ́νω	βρᾰδῠ́νῃς	βρᾰδῠ́νῃ	βρᾰδῠ́νητον	βρᾰδῠ́νητον	βρᾰδῠ́νωμεν	βρᾰδῠ́νητε	βρᾰδῠ́νωσῐ(ν)
	optative	βρᾰδῠ́νοιμῐ	βρᾰδῠ́νοις	βρᾰδῠ́νοι	βρᾰδῠ́νοιτον	βρᾰδῠνοίτην	βρᾰδῠ́νοιμεν	βρᾰδῠ́νοιτε	βρᾰδῠ́νοιεν
	imperative		βρᾰ́δῠνε	βρᾰδῠνέτω	βρᾰδῠ́νετον	βρᾰδῠνέτων		βρᾰδῠ́νετε	βρᾰδῠνόντων
middle/ passive	indicative	βρᾰδῠ́νομαι	βρᾰδῠ́νῃ, βρᾰδῠ́νει	βρᾰδῠ́νεται	βρᾰδῠ́νεσθον	βρᾰδῠ́νεσθον	βρᾰδῠνόμεθᾰ	βρᾰδῠ́νεσθε	βρᾰδῠ́νονται
	subjunctive	βρᾰδῠ́νωμαι	βρᾰδῠ́νῃ	βρᾰδῠ́νηται	βρᾰδῠ́νησθον	βρᾰδῠ́νησθον	βρᾰδῠνώμεθᾰ	βρᾰδῠ́νησθε	βρᾰδῠ́νωνται
	optative	βρᾰδῠνοίμην	βρᾰδῠ́νοιο	βρᾰδῠ́νοιτο	βρᾰδῠ́νοισθον	βρᾰδῠνοίσθην	βρᾰδῠνοίμεθᾰ	βρᾰδῠ́νοισθε	βρᾰδῠ́νοιντο
	imperative		βρᾰδῠ́νου	βρᾰδῠνέσθω	βρᾰδῠ́νεσθον	βρᾰδῠνέσθων		βρᾰδῠ́νεσθε	βρᾰδῠνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βρᾰδῠ́νειν				βρᾰδῠ́νεσθαι
participle	m	βρᾰδῠ́νων				βρᾰδῠνόμενος
	f	βρᾰδῠ́νουσᾰ				βρᾰδῠνομένη
	n	βρᾰδῠ́νον				βρᾰδῠνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐβρᾰ́δῠνον, ἐβρᾰδῠνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβρᾰ́δῠνον	ἐβρᾰ́δῠνες	ἐβρᾰ́δῠνε(ν)	ἐβρᾰδῠ́νετον	ἐβρᾰδῠνέτην	ἐβρᾰδῠ́νομεν	ἐβρᾰδῠ́νετε	ἐβρᾰ́δῠνον
middle/ passive	indicative	ἐβρᾰδῠνόμην	ἐβρᾰδῠ́νου	ἐβρᾰδῠ́νετο	ἐβρᾰδῠ́νεσθον	ἐβρᾰδῠνέσθην	ἐβρᾰδῠνόμεθᾰ	ἐβρᾰδῠ́νεσθε	ἐβρᾰδῠ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βρᾰδῠνέω, βρᾰδῠνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρᾰδῠνέω	βρᾰδῠνέεις	βρᾰδῠνέει	βρᾰδῠνέετον	βρᾰδῠνέετον	βρᾰδῠνέομεν	βρᾰδῠνέετε	βρᾰδῠνέουσῐ(ν)
active	optative	βρᾰδῠνέοιμῐ	βρᾰδῠνέοις	βρᾰδῠνέοι	βρᾰδῠνέοιτον	βρᾰδῠνεοίτην	βρᾰδῠνέοιμεν	βρᾰδῠνέοιτε	βρᾰδῠνέοιεν
middle	indicative	βρᾰδῠνέομαι	βρᾰδῠνέῃ, βρᾰδῠνέει	βρᾰδῠνέεται	βρᾰδῠνέεσθον	βρᾰδῠνέεσθον	βρᾰδῠνεόμεθᾰ	βρᾰδῠνέεσθε	βρᾰδῠνέονται
middle	optative	βρᾰδῠνεοίμην	βρᾰδῠνέοιο	βρᾰδῠνέοιτο	βρᾰδῠνέοισθον	βρᾰδῠνεοίσθην	βρᾰδῠνεοίμεθᾰ	βρᾰδῠνέοισθε	βρᾰδῠνέοιντο
		active			middle
infinitive		βρᾰδῠνέειν			βρᾰδῠνέεσθαι
participle	m	βρᾰδῠνέων			βρᾰδῠνεόμενος
	f	βρᾰδῠνέουσᾰ			βρᾰδῠνεομένη
	n	βρᾰδῠνέον			βρᾰδῠνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: βρᾰδῠνῶ, βρᾰδῠνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βρᾰδῠνῶ	βρᾰδῠνεῖς	βρᾰδῠνεῖ	βρᾰδῠνεῖτον	βρᾰδῠνεῖτον	βρᾰδῠνοῦμεν	βρᾰδῠνεῖτε	βρᾰδῠνοῦσῐ(ν)
active	optative	βρᾰδῠνοίην, βρᾰδῠνοῖμῐ	βρᾰδῠνοίης, βρᾰδῠνοῖς	βρᾰδῠνοίη, βρᾰδῠνοῖ	βρᾰδῠνοῖτον, βρᾰδῠνοίητον	βρᾰδῠνοίτην, βρᾰδῠνοιήτην	βρᾰδῠνοῖμεν, βρᾰδῠνοίημεν	βρᾰδῠνοῖτε, βρᾰδῠνοίητε	βρᾰδῠνοῖεν, βρᾰδῠνοίησᾰν
middle	indicative	βρᾰδῠνοῦμαι	βρᾰδῠνῇ	βρᾰδῠνεῖται	βρᾰδῠνεῖσθον	βρᾰδῠνεῖσθον	βρᾰδῠνούμεθᾰ	βρᾰδῠνεῖσθε	βρᾰδῠνοῦνται
middle	optative	βρᾰδῠνοίμην	βρᾰδῠνοῖο	βρᾰδῠνοῖτο	βρᾰδῠνοῖσθον	βρᾰδῠνοίσθην	βρᾰδῠνοίμεθᾰ	βρᾰδῠνοῖσθε	βρᾰδῠνοῖντο
		active			middle
infinitive		βρᾰδῠνεῖν			βρᾰδῠνεῖσθαι
participle	m	βρᾰδῠνῶν			βρᾰδῠνούμενος
	f	βρᾰδῠνοῦσᾰ			βρᾰδῠνουμένη
	n	βρᾰδῠνοῦν			βρᾰδῠνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐβρᾰ́δῡνᾰ, ἐβρᾰδῡνᾰ́μην, ἐβρᾰδῠ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβρᾰ́δῡνᾰ	ἐβρᾰ́δῡνᾰς	ἐβρᾰ́δῡνε(ν)	ἐβρᾰδῡ́νᾰτον	ἐβρᾰδῡνᾰ́την	ἐβρᾰδῡ́νᾰμεν	ἐβρᾰδῡ́νᾰτε	ἐβρᾰ́δῡνᾰν
	subjunctive	βρᾰδῡ́νω	βρᾰδῡ́νῃς	βρᾰδῡ́νῃ	βρᾰδῡ́νητον	βρᾰδῡ́νητον	βρᾰδῡ́νωμεν	βρᾰδῡ́νητε	βρᾰδῡ́νωσῐ(ν)
	optative	βρᾰδῡ́ναιμῐ	βρᾰδῡ́νειᾰς, βρᾰδῡ́ναις	βρᾰδῡ́νειε(ν), βρᾰδῡ́ναι	βρᾰδῡ́ναιτον	βρᾰδῡναίτην	βρᾰδῡ́ναιμεν	βρᾰδῡ́ναιτε	βρᾰδῡ́νειᾰν, βρᾰδῡ́ναιεν
	imperative		βρᾰ́δῡνον	βρᾰδῡνᾰ́τω	βρᾰδῡ́νᾰτον	βρᾰδῡνᾰ́των		βρᾰδῡ́νᾰτε	βρᾰδῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐβρᾰδῡνᾰ́μην	ἐβρᾰδῡ́νω	ἐβρᾰδῡ́νᾰτο	ἐβρᾰδῡ́νᾰσθον	ἐβρᾰδῡνᾰ́σθην	ἐβρᾰδῡνᾰ́μεθᾰ	ἐβρᾰδῡ́νᾰσθε	ἐβρᾰδῡ́νᾰντο
	subjunctive	βρᾰδῡ́νωμαι	βρᾰδῡ́νῃ	βρᾰδῡ́νηται	βρᾰδῡ́νησθον	βρᾰδῡ́νησθον	βρᾰδῡνώμεθᾰ	βρᾰδῡ́νησθε	βρᾰδῡ́νωνται
	optative	βρᾰδῡναίμην	βρᾰδῡ́ναιο	βρᾰδῡ́ναιτο	βρᾰδῡ́ναισθον	βρᾰδῡναίσθην	βρᾰδῡναίμεθᾰ	βρᾰδῡ́ναισθε	βρᾰδῡ́ναιντο
	imperative		βρᾰ́δῡναι	βρᾰδῡνᾰ́σθω	βρᾰδῡ́νᾰσθον	βρᾰδῡνᾰ́σθων		βρᾰδῡ́νᾰσθε	βρᾰδῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐβρᾰδῠ́νθην	ἐβρᾰδῠ́νθης	ἐβρᾰδῠ́νθη	ἐβρᾰδῠ́νθητον	ἐβρᾰδῠνθήτην	ἐβρᾰδῠ́νθημεν	ἐβρᾰδῠ́νθητε	ἐβρᾰδῠ́νθησᾰν
	subjunctive	βρᾰδῠνθῶ	βρᾰδῠνθῇς	βρᾰδῠνθῇ	βρᾰδῠνθῆτον	βρᾰδῠνθῆτον	βρᾰδῠνθῶμεν	βρᾰδῠνθῆτε	βρᾰδῠνθῶσῐ(ν)
	optative	βρᾰδῠνθείην	βρᾰδῠνθείης	βρᾰδῠνθείη	βρᾰδῠνθεῖτον, βρᾰδῠνθείητον	βρᾰδῠνθείτην, βρᾰδῠνθειήτην	βρᾰδῠνθεῖμεν, βρᾰδῠνθείημεν	βρᾰδῠνθεῖτε, βρᾰδῠνθείητε	βρᾰδῠνθεῖεν, βρᾰδῠνθείησᾰν
	imperative		βρᾰδῠ́νθητῐ	βρᾰδῠνθήτω	βρᾰδῠ́νθητον	βρᾰδῠνθήτων		βρᾰδῠ́νθητε	βρᾰδῠνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		βρᾰδῦναι			βρᾰδῡ́νᾰσθαι		βρᾰδῠνθῆναι
participle	m	βρᾰδῡ́νᾱς			βρᾰδῡνᾰ́μενος		βρᾰδῠνθείς
	f	βρᾰδῡ́νᾱσᾰ			βρᾰδῡνᾰμένη		βρᾰδῠνθεῖσᾰ
	n	βρᾰδῦνᾰν			βρᾰδῡνᾰ́μενον		βρᾰδῠνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Further reading