βοσκότοπος

Greek

Noun

βοσκότοπος • (voskótopos) m (plural βοσκότοποι)

1. (agriculture) pasture, pastureland, meadow

   Synonym: (colloquial) βοσκοτόπι (voskotópi)

Declension

Declension of βοσκότοπος

	singular	plural
nominative	βοσκότοπος (voskótopos)	βοσκότοποι (voskótopoi)
genitive	βοσκότοπου (voskótopou)	βοσκότοπων (voskótopon)
accusative	βοσκότοπο (voskótopo)	βοσκότοπους (voskótopous)
vocative	βοσκότοπε (voskótope)	βοσκότοποι (voskótopoi)

Related terms

• see: βόσκω (vósko, “to graze”)