βιαζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /bi.az.dó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bi.aˈzo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /βi.aˈzo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vi.aˈzo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vi.aˈzo.me.nos/

Participle

βῐαζόμενος • (bĭazómenos) m (feminine βῐαζομένη, neuter βῐαζόμενον); first/second declension

present middle participle of βιάζομαι (biázomai)

Declension

First and second declension of βῐαζόμενος; βῐαζομένη; βῐαζόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	βῐαζόμενος bĭazómenos	βῐαζομένη bĭazoménē	βῐαζόμενον bĭazómenon	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζομένᾱ bĭazoménā	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζόμενοι bĭazómenoi	βῐαζόμεναι bĭazómenai	βῐαζόμενᾰ bĭazómenă
Genitive	βῐαζομένου bĭazoménou	βῐαζομένης bĭazoménēs	βῐαζομένου bĭazoménou	βῐαζομένοιν bĭazoménoin	βῐαζομέναιν bĭazoménain	βῐαζομένοιν bĭazoménoin	βῐαζομένων bĭazoménōn	βῐαζομένων bĭazoménōn	βῐαζομένων bĭazoménōn
Dative	βῐαζομένῳ bĭazoménōi	βῐαζομένῃ bĭazoménēi	βῐαζομένῳ bĭazoménōi	βῐαζομένοιν bĭazoménoin	βῐαζομέναιν bĭazoménain	βῐαζομένοιν bĭazoménoin	βῐαζομένοις bĭazoménois	βῐαζομέναις bĭazoménais	βῐαζομένοις bĭazoménois
Accusative	βῐαζόμενον bĭazómenon	βῐαζομένην bĭazoménēn	βῐαζόμενον bĭazómenon	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζομένᾱ bĭazoménā	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζομένους bĭazoménous	βῐαζομένᾱς bĭazoménās	βῐαζόμενᾰ bĭazómenă
Vocative	βῐαζόμενε bĭazómene	βῐαζομένη bĭazoménē	βῐαζόμενον bĭazómenon	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζομένᾱ bĭazoménā	βῐαζομένω bĭazoménō	βῐαζόμενοι bĭazómenoi	βῐαζόμεναι bĭazómenai	βῐαζόμενᾰ bĭazómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	βῐαζομένως bĭazoménōs			βῐαζομενώτερος bĭazomenṓteros			βῐαζομενώτᾰτος bĭazomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.