αἰγιόχοιο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ai̯.ɡi.ó.kʰoi̯.o/ → /ɛ.ʝiˈo.çy.o/ → /e.ʝiˈo.çi.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯.ɡi.ó.kʰoi̯.o/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛ.ɡiˈo.kʰy.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛ.ʝiˈo.çy.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.ʝiˈo.çy.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.ʝiˈo.çi.o/

Adjective

αἰγιόχοιο • (aigiókhoio)

1. genitive singular masculine/feminine/neuter of αἰγίοχος (aigíokhos)