αυτοκράτωρ

See also: αὐτοκράτωρ

Greek

Etymology

From Ancient Greek αὐτοκράτωρ (autokrátōr).

Noun

αυτοκράτωρ • (aftokrátor) m (plural αυτοκράτορες)

1. Katharevousa form of αυτοκράτορας (aftokrátoras, “emperor”)

Declension

Declension of αυτοκράτωρ

	singular	plural
nominative	αυτοκράτωρ (aftokrátor)	αυτοκράτορες (aftokrátores)
genitive	αυτοκράτορος (aftokrátoros)	αυτοκρατόρων (aftokratóron)
accusative	αυτοκράτορα (aftokrátora)	αυτοκράτορες (aftokrátores)
vocative	αυτοκράτορ (aftokrátor)	αυτοκράτορες (aftokrátores)