αρχιδιάκονος

Greek

Noun

αρχιδιάκονος • (archidiákonos) m (plural αρχιδιάκονοι)

1. (chistianity) archdeacon

Declension

Declension of αρχιδιάκονος

	singular	plural
nominative	αρχιδιάκονος (archidiákonos)	αρχιδιάκονοι (archidiákonoi)
genitive	αρχιδιάκονου (archidiákonou) αρχιδιακόνου (archidiakónou)	αρχιδιάκονων (archidiákonon) αρχιδιακόνων (archidiakónon)
accusative	αρχιδιάκονο (archidiákono)	αρχιδιάκονους (archidiákonous) αρχιδιακόνους (archidiakónous)
vocative	αρχιδιάκονε (archidiákone)	αρχιδιάκονοι (archidiákonoi)

Second forms are formal. 

Related terms

• διάκονος m (diákonos, “deacon”)

Further reading

• αρχιδιάκονος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• αρχιδιάκονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language