αρεοπαγίτης

Greek

Etymology

From Ancient Greek Ἀρεοπαγίτης (Areopagítēs, “Areopagite”)

Noun

αρεοπαγίτης • (areopagítis) m (plural αρεοπαγίτες)

1. α Supreme Court judge

Declension

	singular	plural
nominative	αρεοπαγίτης (areopagítis)	αρεοπαγίτες (areopagítes)
genitive	αρεοπαγίτη (areopagíti)	αρεοπαγιτών (areopagitón)
accusative	αρεοπαγίτη (areopagíti)	αρεοπαγίτες (areopagítes)
vocative	αρεοπαγίτη (areopagíti)	αρεοπαγίτες (areopagítes)

Further reading

• αρεοπαγίτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language