αποχωρώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀποχωρέω (apokhōréō). Can be synchronically analyzed as απο- (apo-, “from”) +‎ χωρώ (choró, “to hold, take”). The root of the second term is the same, but it is a derived form that has the opposite meaning from the Ancient Greek.

Verb

αποχωρώ • (apochoró) (past αποχώρησα, passive —)

1. to leave, depart
2. to withdraw, resign
3. to pull out, retire

Conjugation

αποχωρώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αποχωρώ	αποχωρήσω
2 sg	αποχωρείς	αποχωρήσεις
3 sg	αποχωρεί	αποχωρήσει
1 pl	αποχωρούμε	αποχωρήσουμε, [-ομε]
2 pl	αποχωρείτε	αποχωρήσετε
3 pl	αποχωρούν(ε)	αποχωρήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αποχωρούσα	αποχώρησα
2 sg	αποχωρούσες	αποχώρησες
3 sg	αποχωρούσε	αποχώρησε
1 pl	αποχωρούσαμε	αποχωρήσαμε
2 pl	αποχωρούσατε	αποχωρήσατε
3 pl	αποχωρούσαν(ε)	αποχώρησαν, αποχωρήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αποχωρώ ➤	θα αποχωρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποχωρείς, …	θα αποχωρήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποχωρήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποχωρήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποχωρήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αποχώρησε
2 pl	αποχωρείτε	αποχωρήστε
Other forms
Active present participle ➤	αποχωρώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αποχωρήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αποχωρήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποσχίζομαι (aposchízomai, “to break away”)
• αποχώρηση f (apochórisi, “withdrawal”)
• αποχωρητήριο n (apochoritírio, “toilet”)