αποδείχνω

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈði.xno/
• Hyphenation: α‧πο‧δεί‧χνω

Verb

αποδείχνω • (apodeíchno) (past απόδειξα/απέδειξα, passive αποδείχνομαι)

1. (demotic) Alternative form of αποδεικνύω (apodeiknýo)

Conjugation

αποδείχνω   αποδείχνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποδείχνω	αποδείξω	αποδείχνομαι	αποδειχτώ3
2 sg	αποδείχνεις	αποδείξεις	αποδείχνεσαι	αποδειχτείς
3 sg	αποδείχνει	αποδείξει	αποδείχνεται	αποδειχτεί
1 pl	αποδείχνουμε, [‑ομε]	αποδείξουμε, [‑ομε]	αποδειχνόμαστε	αποδειχτούμε
2 pl	αποδείχνετε	αποδείξετε	αποδείχνεστε, αποδειχνόσαστε	αποδειχτείτε
3 pl	αποδείχνουν(ε)	αποδείξουν(ε)	αποδείχνονται	αποδειχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απόδειχνα	απόδειξα, απέδειξα	αποδειχνόμουν(α)	αποδείχτηκα3
2 sg	απόδειχνες	απόδειξες, απέδειξες	αποδειχνόσουν(α)	αποδείχτηκες
3 sg	απόδειχνε	απόδειξε, απέδειξε	αποδειχνόταν(ε)	αποδείχτηκε
1 pl	αποδείχναμε	αποδείξαμε	αποδειχνόμασταν, (‑όμαστε)	αποδειχτήκαμε
2 pl	αποδείχνατε	αποδείξατε	αποδειχνόσασταν, (‑όσαστε)	αποδειχτήκατε
3 pl	απόδειχναν, αποδείχναν(ε)	απόδειξαν, αποδείξαν(ε), απέδειξαν	αποδείχνονταν, (αποδειχνόντουσαν)	αποδείχτηκαν, αποδειχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποδείχνω ➤	θα αποδείξω ➤	θα αποδείχνομαι ➤	θα αποδειχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποδείχνεις, …	θα αποδείξεις, …	θα αποδείχνεσαι, …	θα αποδειχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποδείξει   έχω, έχεις, … αποδειγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αποδειχτεί   είμαι, είσαι, … αποδειγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποδείξει   είχα, είχες, … αποδειγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αποδειχτεί   ήμουν, ήσουν, … αποδειγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποδείξει   θα έχω, θα έχεις, … αποδειγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αποδειχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … αποδειγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απόδειχνε	απόδειξε, απόδειχ' 1	—	αποδείξου
2 pl	αποδείχνετε	αποδείξτε, αποδείχτε2	αποδείχνεστε	αποδειχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποδείχνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αποδείξει ➤		(αποδειγμένος, ‑η, ‑o) ➤
Nonfinite form➤	αποδείξει		αποδειχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. απόδειχ' το ("show it prominently!")  2. Colloquial.  3. For more formal forms with -χθ- see αποδεικνύω (apodeiknýo)  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.