αντίκλητος
Greek
[edit]Noun
[edit]αντίκλητος • (antíklitos) m
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντίκλητος (antíklitos) | αντίκλητοι (antíklitoi) |
| genitive | αντίκλητου (antíklitou) αντικλήτου (antiklítou) |
αντίκλητων (antíkliton) αντικλήτων (antiklíton) |
| accusative | αντίκλητο (antíklito) | αντίκλητους (antíklitous) αντικλήτους (antiklítous) |
| vocative | αντίκλητε (antíklite) | αντίκλητοι (antíklitoi) |
Second forms are formal.