αντέχω

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀντέχω (antékhō).

Pronunciation

• IPA^(key): /anˈde.xo/
• Hyphenation: α‧ντέ‧χω

Verb

αντέχω • (antécho) (past άντεξα, passive —)

1. to withstand, endure
2. to bear, stand
3. to persevere

Conjugation

αντέχω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αντέχω	αντέξω
2 sg	αντέχεις	αντέξεις
3 sg	αντέχει	αντέξει
1 pl	αντέχουμε, [‑ομε]	αντέξουμε, [‑ομε]
2 pl	αντέχετε	αντέξετε
3 pl	αντέχουν(ε)	αντέξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	άντεχα	άντεξα
2 sg	άντεχες	άντεξες
3 sg	άντεχε	άντεξε
1 pl	αντέχαμε	αντέξαμε
2 pl	αντέχατε	αντέξατε
3 pl	άντεχαν, αντέχαν(ε)	άντεξαν, αντέξαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αντέχω ➤	θα αντέξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αντέχεις, …	θα αντέξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αντέξει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αντέξει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αντέξει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άντεχε	άντεξε
2 pl	αντέχετε	αντέξτε
Other forms
Active present participle ➤	αντέχοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αντέξει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αντέξει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αντοχή f (antochí, “endurance”)