αναπροσανατολισμός

Greek

Noun

αναπροσανατολισμός • (anaprosanatolismós) m (plural αναπροσανατολισμοί)

1. reorientation

Declension

Declension of αναπροσανατολισμός

	singular	plural
nominative	αναπροσανατολισμός (anaprosanatolismós)	αναπροσανατολισμοί (anaprosanatolismoí)
genitive	αναπροσανατολισμού (anaprosanatolismoú)	αναπροσανατολισμών (anaprosanatolismón)
accusative	αναπροσανατολισμό (anaprosanatolismó)	αναπροσανατολισμούς (anaprosanatolismoús)
vocative	αναπροσανατολισμέ (anaprosanatolismé)	αναπροσανατολισμοί (anaprosanatolismoí)

Related terms

• see: προσανατολίζω (prosanatolízo, “to orientate”)