αναθεωρητιμός
Greek
[edit]Noun
[edit]αναθεωρητιμός • (anatheoritimós) m (plural αναθεωρητιμοί)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναθεωρητιμός (anatheoritimós) | αναθεωρητιμοί (anatheoritimoí) |
| genitive | αναθεωρητιμού (anatheoritimoú) | αναθεωρητιμών (anatheoritimón) |
| accusative | αναθεωρητιμό (anatheoritimó) | αναθεωρητιμούς (anatheoritimoús) |
| vocative | αναθεωρητιμέ (anatheoritimé) | αναθεωρητιμοί (anatheoritimoí) |
Related terms
[edit]- see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)