αναθεωρητής
Greek
[edit]Noun
[edit]αναθεωρητής • (anatheoritís) m (plural αναθεωρητές)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναθεωρητής (anatheoritís) | αναθεωρητές (anatheorités) |
| genitive | αναθεωρητή (anatheorití) | αναθεωρητών (anatheoritón) |
| accusative | αναθεωρητή (anatheorití) | αναθεωρητές (anatheorités) |
| vocative | αναθεωρητή (anatheorití) | αναθεωρητές (anatheorités) |
Related terms
[edit]- see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)