αναγκασμός

Greek

Noun

αναγκασμός • (anagkasmós) m (plural αναγκασμοί)

1. compulsion, coercion

Declension

Declension of αναγκασμός

	singular	plural
nominative	αναγκασμός (anagkasmós)	αναγκασμοί (anagkasmoí)
genitive	αναγκασμού (anagkasmoú)	αναγκασμών (anagkasmón)
accusative	αναγκασμό (anagkasmó)	αναγκασμούς (anagkasmoús)
vocative	αναγκασμέ (anagkasmé)	αναγκασμοί (anagkasmoí)

Related terms

• see: ανάγκη f (anágki, “necessity”)