αναβολέας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναβολεύς (anaboleús).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.voˈle.as/

Noun

αναβολέας • (anavoléas) m (plural αναβολείς)

1. (equestrianism) stirrup
2. (anatomy) stapes, stirrup (bone in the ear)

Declension

	singular	plural
nominative	αναβολέας (anavoléas)	αναβολείς (anavoleís)
genitive	αναβολέα (anavoléa)	αναβολέων (anavoléon)
accusative	αναβολέα (anavoléa)	αναβολείς (anavoleís)
vocative	αναβολέα (anavoléa)	αναβολείς (anavoleís)