ακρίτας
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Pontic Greek ακρίτας (akrítas), from Byzantine Greek ἀκρίτας, a form of ἀκρίτης (akrítēs) as in the Trapezund manuscript[1] of the Digenes Acrites epic of 12th century. Also see ακρίτης (akrítis).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ακρίτας • (akrítas) m (plural ακρίτες)
- a more frequent form of ακρίτης (akrítis, “frontiersman, borderer”)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ακρίτας (akrítas) | ακρίτες (akrítes) |
| genitive | ακρίτα (akríta) | ακριτών (akritón) |
| accusative | ακρίτα (akríta) | ακρίτες (akrítes) |
| vocative | ακρίτα (akríta) | ακρίτες (akrítes) |
Related terms
[edit]- see at ακρίτης
References
[edit]- ^ 13th century manuscript in Sathas C.-Legrand É., Les exploits de Digénis Akritas. Epopée byzantine du dixième siècle, publiée pour la première fois d'après le manuscrit unique de Trébizonde [Collection de monuments pour servir à l'étude de la langue néo-hellénique 6, n. s.], Paris-Athènes, 1875
Further reading
[edit]- ακρίτας, ακρίτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- ακρίτας, ακρίτης - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language