Σελευκίδης

Ancient Greek

Etymology

From Σέλευκος (Séleukos, “Seleucus”) +‎ -ῐ́δης (-ĭ́dēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se.leu̯.kí.dɛːs/ → /se.leɸˈci.ðis/ → /se.lefˈci.ðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.leu̯.kí.dɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se.lewˈki.de̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /se.leɸˈci.ðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /se.lefˈci.ðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /se.lefˈci.ðis/

Proper noun

Σελευκῐ́δης • (Seleukĭ́dēs) m (genitive Σελευκῐ́δου); first declension

1. a child of Seleucus; a Seleucid

Inflection

First declension of ὁ Σελευκῐ́δης; τοῦ Σελευκῐ́δου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Σελευκῐ́δης ho Seleukĭ́dēs	τὼ Σελευκῐ́δᾱ tṑ Seleukĭ́dā	οἱ Σελευκῐ́δαι hoi Seleukĭ́dai
Genitive	τοῦ Σελευκῐ́δου toû Seleukĭ́dou	τοῖν Σελευκῐ́δαιν toîn Seleukĭ́dain	τῶν Σελευκῐδῶν tôn Seleukĭdôn
Dative	τῷ Σελευκῐ́δῃ tôi Seleukĭ́dēi	τοῖν Σελευκῐ́δαιν toîn Seleukĭ́dain	τοῖς Σελευκῐ́δαις toîs Seleukĭ́dais
Accusative	τὸν Σελευκῐ́δην tòn Seleukĭ́dēn	τὼ Σελευκῐ́δᾱ tṑ Seleukĭ́dā	τοὺς Σελευκῐ́δᾱς toùs Seleukĭ́dās
Vocative	Σελευκῐ́δη Seleukĭ́dē	Σελευκῐ́δᾱ Seleukĭ́dā	Σελευκῐ́δαι Seleukĭ́dai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• Σελεύκειᾰ (Seleúkeiă)
• Σελευκεύς (Seleukeús)

Descendants

• English: Seleucid
• Greek: Σελευκίδης (Selefkídis)
• Latin: Seleucidēs

Further reading

• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025