Ούννος

See also: Οὗννος

Greek

Etymology

From Ancient Greek Οὗννος (Hoûnnos).

Noun

Ούννος • (Oúnnos) m (plural Ούννοι)

1. Hun

Declension

	singular	plural
nominative	Ούννος (Oúnnos)	Ούννοι (Oúnnoi)
genitive	Ούννου (Oúnnou)	Ούννων (Oúnnon)
accusative	Ούννο (Oúnno)	Ούννους (Oúnnous)
vocative	Ούννε (Oúnne)	Ούννοι (Oúnnoi)