Ξενοφώντειος
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- Ξενοφόντειος (Xenophónteios)
Etymology
[edit]Ξενοφῶν (Xenophôn, “Xenophon”) + -ειος (-eios)
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /kse.no.pʰɔ̌ːn.teː.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kse.noˈpʰon.ti.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kse.noˈɸon.ti.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kse.noˈfon.ti.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kse.noˈfon.di.os/
Adjective
[edit]Ξενοφώντειος • (Xenophṓnteios) m (feminine Ξενοφωντείᾱ, neuter Ξενοφώντειον); first/second declension
- of or by Xenophon, Xenophonian/Xenophontean
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | Ξενοφώντειος Xenophṓnteios |
Ξενοφωντείᾱ Xenophōnteíā |
Ξενοφώντειον Xenophṓnteion |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφωντείᾱ Xenophōnteíā |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφώντειοι Xenophṓnteioi |
Ξενοφώντειαι Xenophṓnteiai |
Ξενοφώντειᾰ Xenophṓnteia | |||||
Genitive | Ξενοφωντείου Xenophōnteíou |
Ξενοφωντείᾱς Xenophōnteíās |
Ξενοφωντείου Xenophōnteíou |
Ξενοφωντείοιν Xenophōnteíoin |
Ξενοφωντείαιν Xenophōnteíain |
Ξενοφωντείοιν Xenophōnteíoin |
Ξενοφωντείων Xenophōnteíōn |
Ξενοφωντείων Xenophōnteíōn |
Ξενοφωντείων Xenophōnteíōn | |||||
Dative | Ξενοφωντείῳ Xenophōnteíōi |
Ξενοφωντείᾳ Xenophōnteíāi |
Ξενοφωντείῳ Xenophōnteíōi |
Ξενοφωντείοιν Xenophōnteíoin |
Ξενοφωντείαιν Xenophōnteíain |
Ξενοφωντείοιν Xenophōnteíoin |
Ξενοφωντείοις Xenophōnteíois |
Ξενοφωντείαις Xenophōnteíais |
Ξενοφωντείοις Xenophōnteíois | |||||
Accusative | Ξενοφώντειον Xenophṓnteion |
Ξενοφωντείᾱν Xenophōnteíān |
Ξενοφώντειον Xenophṓnteion |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφωντείᾱ Xenophōnteíā |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφωντείους Xenophōnteíous |
Ξενοφωντείᾱς Xenophōnteíās |
Ξενοφώντειᾰ Xenophṓnteia | |||||
Vocative | Ξενοφώντειε Xenophṓnteie |
Ξενοφωντείᾱ Xenophōnteíā |
Ξενοφώντειον Xenophṓnteion |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφωντείᾱ Xenophōnteíā |
Ξενοφωντείω Xenophōnteíō |
Ξενοφώντειοι Xenophṓnteioi |
Ξενοφώντειαι Xenophṓnteiai |
Ξενοφώντειᾰ Xenophṓnteia | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
Ξενοφωντείως Xenophōnteíōs |
Ξενοφωντειότερος Xenophōnteióteros |
Ξενοφωντειότᾰτος Xenophōnteiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- “Ξενοφώντειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press