Ξενοφόντειος

Ancient Greek

Alternative forms

• Ξενοφώντειος (Xenophṓnteios)

Etymology

Ξενοφῶν (Xenophôn, “Xenophon”) +‎ -ειος (-eios, adjective suffix)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kse.no.pʰón.teː.os/ → /kse.noˈɸon.ti.os/ → /kse.noˈfon.di.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kse.no.pʰón.teː.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kse.noˈpʰon.ti.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kse.noˈɸon.ti.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kse.noˈfon.ti.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kse.noˈfon.di.os/

Adjective

Ξενοφόντειος • (Xenophónteios) m (feminine Ξενοφοντείᾱ, neuter Ξενοφόντειον); first/second declension

1. Alternative form of Ξενοφώντειος (Xenophṓnteios)

Inflection

First and second declension of Ξενοφόντειος; Ξενοφοντείᾱ; Ξενοφόντειον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		Ξενοφόντειος Xenophónteios	Ξενοφοντείᾱ Xenophonteíā	Ξενοφόντειον Xenophónteion		Ξενοφοντείω Xenophonteíō	Ξενοφοντείᾱ Xenophonteíā	Ξενοφοντείω Xenophonteíō		Ξενοφόντειοι Xenophónteioi	Ξενοφόντειαι Xenophónteiai	Ξενοφόντειᾰ Xenophónteia
Genitive		Ξενοφοντείου Xenophonteíou	Ξενοφοντείᾱς Xenophonteíās	Ξενοφοντείου Xenophonteíou		Ξενοφοντείοιν Xenophonteíoin	Ξενοφοντείαιν Xenophonteíain	Ξενοφοντείοιν Xenophonteíoin		Ξενοφοντείων Xenophonteíōn	Ξενοφοντείων Xenophonteíōn	Ξενοφοντείων Xenophonteíōn
Dative		Ξενοφοντείῳ Xenophonteíōi	Ξενοφοντείᾳ Xenophonteíāi	Ξενοφοντείῳ Xenophonteíōi		Ξενοφοντείοιν Xenophonteíoin	Ξενοφοντείαιν Xenophonteíain	Ξενοφοντείοιν Xenophonteíoin		Ξενοφοντείοις Xenophonteíois	Ξενοφοντείαις Xenophonteíais	Ξενοφοντείοις Xenophonteíois
Accusative		Ξενοφόντειον Xenophónteion	Ξενοφοντείᾱν Xenophonteíān	Ξενοφόντειον Xenophónteion		Ξενοφοντείω Xenophonteíō	Ξενοφοντείᾱ Xenophonteíā	Ξενοφοντείω Xenophonteíō		Ξενοφοντείους Xenophonteíous	Ξενοφοντείᾱς Xenophonteíās	Ξενοφόντειᾰ Xenophónteia
Vocative		Ξενοφόντειε Xenophónteie	Ξενοφοντείᾱ Xenophonteíā	Ξενοφόντειον Xenophónteion		Ξενοφοντείω Xenophonteíō	Ξενοφοντείᾱ Xenophonteíā	Ξενοφοντείω Xenophonteíō		Ξενοφόντειοι Xenophónteioi	Ξενοφόντειαι Xenophónteiai	Ξενοφόντειᾰ Xenophónteia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		Ξενοφοντείως Xenophonteíōs				Ξενοφοντειότερος Xenophonteióteros				Ξενοφοντειότᾰτος Xenophonteiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: Xenophontēus, Xenophontīus

References

• “Ξενοφόντειος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press