świerczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *(s)kvьrčěti. Doublet of ćwierczeć and skwierczeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfjɛr.t͡ʂɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛrt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: świer‧czeć

Verb

świerczeć impf

1. (intransitive, obsolete) to frizzle, to sizzle

   Synonym: skwierczeć

2. (intransitive, obsolete, of crops, clover, etc.) to appear, to emerge

   Synonym: pokazywać się

Conjugation

Conjugation of świerczeć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		świerczeć
present tense	1st	świerczę			świerczymy
	2nd	świerczysz			świerczycie
	3rd	świerczy			świerczą
	impersonal	świerczy się
past tense	1st	świerczałem, -(e)m świerczał	świerczałam, -(e)m świerczała	świerczałom, -(e)m świerczało	świerczeliśmy, -(e)śmy świerczeli	świerczałyśmy, -(e)śmy świerczały
	2nd	świerczałeś, -(e)ś świerczał	świerczałaś, -(e)ś świerczała	świerczałoś, -(e)ś świerczało	świerczeliście, -(e)ście świerczeli	świerczałyście, -(e)ście świerczały
	3rd	świerczał	świerczała	świerczało	świerczeli	świerczały
	impersonal	świerczano
future tense	1st	będę świerczał, będę świerczeć	będę świerczała, będę świerczeć	będę świerczało, będę świerczeć	będziemy świerczeli, będziemy świerczeć	będziemy świerczały, będziemy świerczeć
	2nd	będziesz świerczał, będziesz świerczeć	będziesz świerczała, będziesz świerczeć	będziesz świerczało, będziesz świerczeć	będziecie świerczeli, będziecie świerczeć	będziecie świerczały, będziecie świerczeć
	3rd	będzie świerczał, będzie świerczeć	będzie świerczała, będzie świerczeć	będzie świerczało, będzie świerczeć	będą świerczeli, będą świerczeć	będą świerczały, będą świerczeć
	impersonal	będzie świerczeć się
conditional	1st	świerczałbym, bym świerczał	świerczałabym, bym świerczała	świerczałobym, bym świerczało	świerczelibyśmy, byśmy świerczeli	świerczałybyśmy, byśmy świerczały
	2nd	świerczałbyś, byś świerczał	świerczałabyś, byś świerczała	świerczałobyś, byś świerczało	świerczelibyście, byście świerczeli	świerczałybyście, byście świerczały
	3rd	świerczałby, by świerczał	świerczałaby, by świerczała	świerczałoby, by świerczało	świerczeliby, by świerczeli	świerczałyby, by świerczały
	impersonal	świerczano by
imperative	1st	niech świerczę			świerczmy
	2nd	świercz			świerczcie
	3rd	niech świerczy			niech świerczą
active adjectival participle		świerczący	świercząca	świerczące	świerczący	świerczące
contemporary adverbial participle		świercząc
verbal noun		świerczenie

Related terms

nouns

• skwierk
• świercz
• świerszcz

 

verbs

• skwierczeć impf
• skwirzyć impf

 

Further reading

• świerczeć in Polish dictionaries at PWN