święcony

Polish

Etymology

From święcić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfjɛnˈt͡sɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: świę‧co‧ny

Adjective

święcony (not comparable, no derived adverb)

1. blest, holy

Declension

Declension of święcony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	święcony		święcona	święcone	święceni	święcone
genitive	święconego		święconej	święconego	święconych
dative	święconemu		święconej	święconemu	święconym
accusative	święconego	święcony	święconą	święcone	święconych	święcone
instrumental	święconym		święconą	święconym	święconymi
locative	święconym		święconej	święconym	święconych

Derived terms

noun

• święconka

 

Participle

święcony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of święcić

Further reading

• święcony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• święcony in Polish dictionaries at PWN