śródtułowie

Polish

Etymology

From śród- +‎ tułów +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕrut.tuˈwɔ.vjɛ/
• Rhymes: -ɔvjɛ
• Syllabification: śród‧tu‧ło‧wie

Noun

śródtułowie n

1. (entomology) Alternative form of śródtułów

Declension

Declension of śródtułowie

	singular	plural
nominative	śródtułowie	śródtułowia
genitive	śródtułowia	śródtułowi
dative	śródtułowiu	śródtułowiom
accusative	śródtułowie	śródtułowia
instrumental	śródtułowiem	śródtułowiami
locative	śródtułowiu	śródtułowiach
vocative	śródtułowie	śródtułowia

Further reading

• śródtułowie in Polish dictionaries at PWN