śpiewnik

Polish

Etymology

From śpiew +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕpjɛv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛvɲik
• Syllabification: śpiew‧nik

Noun

śpiewnik m inan (diminutive śpiewniczek)

1. songbook, tunebook

Declension

Declension of śpiewnik

	singular	plural
nominative	śpiewnik	śpiewniki
genitive	śpiewnika	śpiewników
dative	śpiewnikowi	śpiewnikom
accusative	śpiewnik	śpiewniki
instrumental	śpiewnikiem	śpiewnikami
locative	śpiewniku	śpiewnikach
vocative	śpiewniku	śpiewniki

Related terms

adjective

• śpiewny

 

adverb

• śpiewnie

 

nouns

• śpiew
• śpiewność

 

Further reading

• śpiewnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• śpiewnik in Polish dictionaries at PWN