śpiech

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *spěxъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕpjɛ(ː)x/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕpjɛx/, /ɕpjex/

Noun

śpiech m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland) negotiation, business; actions
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 99:

     Negocium est actus alicuius rei kvpya vel spyech

     [Negocium est actus alicuius rei kupia vel śpiech]

2. Mistranslation of Latin.
   • 1977-1980 [1471], Wanda Żurowska-Górecka, Vladimír Kyas, editors, Mamotrekty staropolskie [Old Polish-Latin Dictionaries and wordlists], page 189:

     Frequencia tatitum bez przestanya conam spyechy

     [Frequencia tatitum bez przestania konam śpiechy]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “śpiech”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN