ścigły
Polish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- Rhymes: -iɡwɘ
- Syllabification: ści‧gły
Adjective
[edit]ścigły (comparative ściglejszy, superlative najściglejszy, derived adverb ścigle)
Declension
[edit]Declension of ścigły (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | ścigły | ścigła | ścigłe | ścigli | ścigłe | |
| genitive | ścigłego | ścigłej | ścigłego | ścigłych | ||
| dative | ścigłemu | ścigłej | ścigłemu | ścigłym | ||
| accusative | ścigłego | ścigły | ścigłą | ścigłe | ścigłych | ścigłe |
| instrumental | ścigłym | ścigłą | ścigłym | ścigłymi | ||
| locative | ścigłym | ścigłej | ścigłym | ścigłych | ||
Derived terms
[edit](nouns):
Related terms
[edit](verbs):
Further reading
[edit]- ścigły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ścigły in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŚCIGŁY”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Brückner, Aleksander (1927) “ścigać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna