ściąg

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɕt͡ɕɔŋk/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈɕt͡ɕɔɲk/

• Rhymes: -ɔŋk
• Syllabification: ściąg

Etymology 1

Deverbal of ściągać.

Noun

ściąg m inan

1. (construction) tie rod, tie beam
2. (Kielce) Synonym of zebranie (“gathering of people”)

Declension

Declension of ściąg

	singular	plural
nominative	ściąg	ściągi
genitive	ściągu	ściągów
dative	ściągowi	ściągom
accusative	ściąg	ściągi
instrumental	ściągiem	ściągami
locative	ściągu	ściągach
vocative	ściągu	ściągi

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

ściąg

1. genitive plural of ściąga

Further reading

• ściąg in Polish dictionaries at PWN
• Jan Łoś (1886) “śćǫ^ńg”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 188