łazęga

Polish

Etymology

From łazić +‎ -ęga.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /waˈzɛŋ.ɡa/

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /waˈzɛŋ.ɡa/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /waˈzɛŋ.ɡa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋɡa
• Syllabification: ła‧zę‧ga

Noun

łazęga m pers or f

1. vagabond, wanderer (person who wanders from place to place)

   Synonyms: łazior, wałęsa, włóczęga, włóczykij

Declension

Masculine declension:

Declension of łazęga

	singular	plural
nominative	łazęga	łazęgi
genitive	łazęgi	łazęgów
dative	łazędze	łazęgom
accusative	łazęgę	łazęgów
instrumental	łazęgą	łazęgami
locative	łazędze	łazęgach
vocative	łazęgo	łazęgi

Feminine declension:

Declension of łazęga

	singular	plural
nominative	łazęga	łazęgi
genitive	łazęgi	łazęg
dative	łazędze	łazęgom
accusative	łazęgę	łazęgi
instrumental	łazęgą	łazęgami
locative	łazędze	łazęgach
vocative	łazęgo	łazęgi

Related terms

verb

• łazęgować

 

Further reading

• łazęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łazęga in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “łazęga”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 113
• Oskar Kolberg (1877) “łazęga”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 20