łachita

Polish

Etymology

From łach (“rag”) +‎ -ita.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /waˈxi.ta/

Noun

łachita m pers

1. (Far Masovian) beggar; poor man, pauper

Further reading

• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “łachita”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 113