þyrre

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *þurʀī, from Proto-Germanic *þursuz (“dry”), from Proto-Indo-European *ters- (“dry”). Cognate with Old Saxon thurri (“dry”), Old High German durri (“dry”), Old Norse þurr (“dry”), Latin terra (“dry land”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθyr.re/, [ˈθyrˠ.rˠe]

Adjective

þyrre

1. not wet; dry

Declension

Declension of þyrre — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þyrre	þyrru, þyrro	þyrre
Accusative	þyrne	þyrre	þyrre
Genitive	þyrres	þyrre	þyrres
Dative	þyrrum	þyrre	þyrrum
Instrumental	þyrre	þyrre	þyrre
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þyrre	þyrra, þyrre	þyrru, þyrro
Accusative	þyrre	þyrra, þyrre	þyrru, þyrro
Genitive	þyrra	þyrra	þyrra
Dative	þyrrum	þyrrum	þyrrum
Instrumental	þyrrum	þyrrum	þyrrum

Declension of þyrre — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þyrra	þyrre	þyrre
Accusative	þyrran	þyrran	þyrre
Genitive	þyrran	þyrran	þyrran
Dative	þyrran	þyrran	þyrran
Instrumental	þyrran	þyrran	þyrran
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	þyrran	þyrran	þyrran
Accusative	þyrran	þyrran	þyrran
Genitive	þyrra, þyrrena	þyrra, þyrrena	þyrra, þyrrena
Dative	þyrrum	þyrrum	þyrrum
Instrumental	þyrrum	þyrrum	þyrrum

Related terms

• þyrst