þvo

Icelandic

Etymology

From Old Norse þvá, from Proto-Germanic *þwahaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /θvɔː/

  Rhymes: -ɔː

Verb

þvo (mixed conjugation, third person singular past indicative þvoði, supine þvegið, third person past subjunctive þvægi)

1. to wash, to do (laundry)

   Að þvo þvott.

   Doing laundry.

2. (reflexive, with dative) to wash oneself

Usage notes

• Þvo is the only verb in Icelandic which ends in an -o.

Conjugation

þvo — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þvo
supine (sagnbót)		þvegið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þvondi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þvæ	við þvoum	present (nútíð)	ég þvoi	við þvoum
	þú þværð	þið þvoið		þú þvoir	þið þvoið
	hann, hún, það þvær	þeir, þær, þau þvo		hann, hún, það þvoi	þeir, þær, þau þvoi
past (þátíð)	ég þvoði	við þvoðum	past (þátíð)	ég þvægi	við þvægjum
	þú þvoðir	þið þvoðuð		þú þvægir	þið þvægjuð
	hann, hún, það þvoði	þeir, þær, þau þvoðu		hann, hún, það þvægi	þeir, þær, þau þvægju
imperative (boðháttur)	þvo (þú)	þvoið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þvoðu	þvoiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þvost — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þvost
supine (sagnbót)		þvegist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þvondist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þvæst	við þvoumst	present (nútíð)	ég þvoist	við þvoumst
	þú þvæst	þið þvoist		þú þvoist	þið þvoist
	hann, hún, það þvæst	þeir, þær, þau þvost		hann, hún, það þvoist	þeir, þær, þau þvoist
past (þátíð)	ég þvoðist	við þvoðumst	past (þátíð)	ég þvægist	við þvægjumst
	þú þvoðist	þið þvoðust		þú þvægist	þið þvægjust
	hann, hún, það þvoðist	þeir, þær, þau þvoðust		hann, hún, það þvægist	þeir, þær, þau þvægjust
imperative (boðháttur)	þvæst (þú)	þvoist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þvæstu	þvoisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þveginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þveginn	þvegin	þvegið		þvegnir	þvegnar	þvegin
accusative (þolfall)	þveginn	þvegna	þvegið		þvegna	þvegnar	þvegin
dative (þágufall)	þvegnum	þveginni	þvegnu		þvegnum	þvegnum	þvegnum
genitive (eignarfall)	þvegins	þveginnar	þvegins		þveginna	þveginna	þveginna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	þvegni	þvegna	þvegna		þvegnu	þvegnu	þvegnu
accusative (þolfall)	þvegna	þvegnu	þvegna		þvegnu	þvegnu	þvegnu
dative (þágufall)	þvegna	þvegnu	þvegna		þvegnu	þvegnu	þvegnu
genitive (eignarfall)	þvegna	þvegnu	þvegna		þvegnu	þvegnu	þvegnu